ಕರ್ಮದ ಮೂಲವಾಗಿ ಕರ್ಮಿಗೆ ಅನುಭವವನ್ನು ನೀಡುವ ಕರ್ಮ – “ಯಜ್ಞಶಿಷ್ಟಾಶಿನಃ ಸಂತೋ ಮುಚ್ಯಂತೇ ಸರ್ವಕಿಲ್ಬಿಷೈಃ”
(Chapter 3, Verse 13)
ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ಬಂಧನದ ಕಾರಣವೇ ಆಸಕ್ತಿ – “ಯತ್ರ ನಾಸ್ತಿ ಚಿತ್ತವೃತ್ತಿಃ ತತ್ರ ನಾಸ್ತಿ ನಿಶ್ಚಲತಾ”
(Chapter 6, Verse 18)
ಮನಸ್ಸು ಹೋಗುವ ದಿಶೆಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳದೇ ನಾನು ಯಾವಾಗಲೂ ಕೆಟ್ಟ ಕರ್ಮವನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ – “ಯತೋ ಯತೋ ನಿಶ್ಚಲತಿ ಮನಃ ಚಂಚಲಂ ಅಸ್ಥಿರಂ ತತಸ್ತತೋ ನಿಯಮ್ಯೈತದಾತ್ಮನ್ಯೇವ ವಶಂ ನಯೇತ್”
(Chapter 6, Verse 26)
ಪ್ರಕೃತಿಯ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ಉತ್ಪೇಕ್ಷಿಸದೇ ಯಾವಾಗಲೂ ನಾನೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುತ್ತೇನೆ – “ಯದ್ಯಪ್ಯೇತೇ ನ ಪಶ್ಯಂತಿ ಲೋಭೋಪಹತಚೇತಸಃ”
(Chapter 2, Verse 41)
ನನಗಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾದುದೇನೂ ಇಲ್ಲ, ಆದರೆ ಕೆಟ್ಟ ಕರ್ಮವನ್ನೇ ಮಾಡುವವರು ದುಃಖಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿರುವರು – “ನ ಹಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕ್ಷಣಮಾಪ್ತುಮಾರ್ಹತಿ ವ್ಯಾರ್ಥಂ ಚ ಕೃಯಾಮೇವ ತಿಷ್ಠತಿ”
(Chapter 3, Verse 16)
ಮೋಹದಿಂದ ಮುಕ್ತವಾದ ಮನುಷ್ಯ ಕರ್ಮವನ್ನು ಮಾಡುವುದೇನನ್ನೂ ಕಡಿದುಕೊಳ್ಳದೆ ಇರುವನು – “ನ ಮೇ ಪಾರ್ಥಾಸ್ತಿ ಕರ್ತವ್ಯಂ ತ್ರಿಷು ಲೋಕೇಷು ಕಿಂಚನ”
(Chapter 3, Verse 22)
ನನ್ನ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಮೀರಿ ಏನನ್ನೂ ಮಾಡದ ಮನುಷ್ಯ ಕೇವಲ ಜೀವನುಕದ ಶವಕ್ಕೆ ಸಮಾನ – “ಯಸ್ತ್ವತ್ಮರತಿರೇವ ಸ್ಯಾದಾತ್ಮತೃಷ್ಣಾ ಸ್ತು ಸರ್ವದಾ”
(Chapter 3, Verse 17)
ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದೊಳಗೆ ಅಯಥಾರ್ಥವಾದ ಜ್ಞಾನವಿರುವುದೇನೂ ಕಂಡುಬಂದಿಲ್ಲ. ದೇಹದೊಳಗಿನ ಜ್ಞಾನ ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನ – “ಯೇನ ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಸುಕೃತಿನೋ ಲಭಂತೇ ಪಿತೃಯಾನ್ತೇ ನಿರ್ಮಲಾಂ ನಿರ್ಮಲಾನಿ ಚ ಸಂಧಯಂತಿ”
(Chapter 4, Verse 38) JEALOUSY ISLAMIC QUOTES
ಮನುಷ್ಯನು ಯಾವ ಕರ್ಮವನ್ನು ಹಣೆಕಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ ಉತ್ಪನ್ನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆಯೋ ಮತ್ತು ಯಾವ ಹಣೆಯ ಮೂಲಕ ಉತ್ಪನ್ನವಾಗಿದೆಯೋ ಅದನ್ನು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಯಾರೂ ಬಾಧಿಸಲಾರರು – “ಅನ್ಯಾನಿಂದಾತ್ಸ್ತು ಮಾಮ್ಸಕೃತ್ತಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ನಿಯಮ್ಯ ಪಾರ್ಥ ನೈವ ಕಿಂಚಿತ್ ಕರೋಮಿತಿ”
(Chapter 5, Verse 14)
ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ನನ್ನನ್ನು ಬರಿದಾಣ ಎಂದು ನಂಬದಿದ್ದರೆ ಅದು ಸ್ವಾರ್ಥತ್ಯಾಗವಲ್ಲ, ಒಂದು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಣೆ – “ಯದಿ ಹ್ಯಹಂ ನ ವರ್ತೇಯಂ ಜಾತು ಕರ್ಮಣ್ಯತಂದ್ರಿತಃ”
(Chapter 3, Verse 23)
ಒಬ್ಬ ಯಾತನೆಗೆ ಒಳಗಾದವನು ಕರ್ಮದಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗುವನು – “ನ ಮೇ ಪಾರ್ಥಾಸ್ತಿ ಕರ್ತವ್ಯಂ ತ್ರಿಷು ಲೋಕೇಷು ಕಿಂಚನ”
(Chapter 3, Verse 22)
ಜ್ಞಾನಿ ಮನುಷ್ಯನು ಯಾವ ಜ್ಞಾನವನ್ನೂ ಪ್ರದಾನ ಮಾಡದೆ ಯಾವ ಕರ್ಮವನ್ನೂ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ – “ಯೋಗಾರೂಢಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ಯಾತಿ ನಿಃಸ್ಪೃಹಃ ಪರಮಾತ್ಮಾ ಸಮಾಹಿತಃ”
(Chapter 5, Verse 9)
ಯಾರ ಬುದ್ಧಿ ಆಸೆಯ ಪರಿಪಾಕದಿಂದ ನಷ್ಟವಾಗುವುದೋ ಆ ಬುದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವ ಜ್ಞಾನವೂ ಇಲ್ಲ – “ಅಯಂ ಲೋಭಃ ಪರಮೋ ಮೂಢಃ, ಯಃ ಪ್ರಮಾದ್ಯತಿ ನಾನ್ಯತ್ರ ಚೇತಃ”
(Chapter 16, Verse 10)
ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ ಕರ್ಮವನ್ನು ಮಾಡದಿರುವುದೇ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಮೂಲವಾಗಿದೆ – “ದಾತವ್ಯಮಿತಿ ಯದ್ದಾನಂ ದೀಯತೇಽನುಪಕಾರಿಣೇ | ದೇಶೇ ಕಾಲೇ ಚ ಪಾತ್ರೇ ಚ ತದ್ದಾನಂ ಸಾತ್ವಿಕಂ ಸ್ಮೃತಮ್”
(Chapter 17, Verse 20)
ಯಾರು ಆಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಕರ್ಮವನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಾರೆಯೋ ಅವರು ಸತ್ತಮೇಲೂ ಕೂಡ ಆತ್ಮನು ಅಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಜೀವಿಸುವುದಿಲ್ಲ – “ಕರ್ಮಣೇವಾಧಿಕಾರಸ್ತೇ ಮಾ ಫಲೇಷು ಕದಾಚನ”
(Chapter 2, Verse 47)
ನೀನು ಪರಮಸಿದ್ಧಿಗಾಗಿ ಕರ್ಮ ಮಾಡುವುದು ಯೋಗಿಗಳ ಸದ್ಗುಣ – “ಯೋಗಿನಾಮಪಿ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಮ